Lieve ouders, lieve cezars,
ik ben er een tijdje niet.....want juf heeft nu verdriet.
Woensdag is mijn mama gestorven, na een slepende ziekte.
We hadden het al zo lang zien aankomen, maar toch.....
Ik hoorde van juf Sara dat jullie een kaarsje hebben aangestoken in de klas. Dat is heel lief!
Ook bij mij thuis brandt er een kaarsje voor mijn mama.
Vandaag vertelde een lieve mevrouw mij het volgende:
Verdriet bij een verlies, dat is zoals de maan. Soms is die vol, en dan is je verdriet heel groot. Soms is de maan maar een halve maan, of zelfs een klein sikkeltje.
Soms zie je de maan helemaal niet, maar ze is er wel....
Nu is mijn maan heel groot, maar als het maar een klein streepje is, dan kom ik terug!
Liefs, juf Inge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten